Falsificações arqueológicas na Turquia

Autores

DOI:

https://doi.org/10.11606/issn.2448-1750.revmae.2021.187326

Palavras-chave:

Falsificações arqueológicas, Falsificações, Réplicas, Imitações, Reproduções, Fraude, Autênticos, Turquia, Museus turcos

Resumo

Este artigo discute a autenticidade arqueológica na Turquia dos pontos de vista científico-acadêmico e popular. Na Turquia, “falsificações arqueológicas” que um dia receberam pouca atenção tem criado debates públicos nos últimos cinco anos. Apesar de já conhecido, o problema não era abordado de forma constante em pesquisas científicas. É provável que ainda tenhamos um longo caminho até que os arqueólogos turcos sejam capazes de lidar com este assunto em termos científicos e aceitá-lo como um importante campo de estudos. Embora a Turquia seja um país-chave tanto para a descoberta de originais quanto para a produção de falsificações, sabemos pouco sobre quais materiais devem ser categorizados como réplicas ou falsificações, quais objetos foram classificados, quais materiais foram falsificados, por que e por quem. Estima-se que o número de falsificações expostas em museus locais seja muito alto, incluindo inúmeras lamparinas, moedas, objetos metálicos (especialmente de prata) e pedras preciosas. Nos mercados internacionais conhecemos vários tipos de objetos que foram falsificados na Turquia, uma vez que é particularmente difícil distinguir entre moedas autênticas ou falsificações modernas, por exemplo. Diversos escândalos de falsificação em museus turcos surgiram nos últimos dez anos. Há duas explicações para os enganos: os administradores do museu não sabem nada sobre as falsificações, ou há outras razões pelas quais tais itens são apresentados como reais em exposições. Este artigo acompanha um catálogo amostral para a reanálise dos artefatos utilizando múltiplos critérios para a determinação de sua não autenticidade.

Downloads

Os dados de download ainda não estão disponíveis.

Biografia do Autor

  • Ergün Lafli, Dokuz Eylül Üniversitesi. Edebiyat Fakültesi. Arkeoloji Bölümü

    Professor of Classical Archaeology at the Dokuz Eylül University, Izmir; Chair of the Division of Medieval Archaeology and the Director of the Archaeological Center of Western Anatolia (EKVAM).

  • Maurizio Buora, Società Friulana di Archeologiam Udine

    Società  Friulana  di  Archeologiam  Udine.  Ex-director  of  Civici  Musei  Udine.  

  • Cláudia Gradim, Universidade de São Paulo. Museu de Arqueologia e Etnologia

    Mestrado em Arqueologia pelo Programa de Pós-Graduação em Arqueologia da Universidade de São Paulo (PPARQ-USP)

Referências

Accademia nazionale dei Lincei. 1899. Notizie degli scavi di antichità. Available from: <https://bit.ly/2Tyff5st>. Acess in: 07/07/2014.

Atwood, R. 2004. Stealing History: Tomb Raiders, Smugglers, and the Looting of the Ancient World. St. Martin’s Press, New York.

Aydın, M. 2013a. Müze Kolleksiyonlarında Bulunan Antik Çağ Metal Eserlerinin Orjinalliğinin Korunmasında Tahribatsız Arkeometrik Yöntemler. In: Proceedıngs of 3rd. ODTÜ Arkeometrik Çalıştayı. Türkiye Arkeolojisinde Metal: Arkeolojik ve Arkeometrik Çalışmalar, 2013, 166-172.

Aydın, M. 2013b. Authenticity of Roman Imperial Age Silver Coins using Non-Destructive Archaeometric Techniques. Dissertation. Middle East Technical University, Ankara.

Aydın, M.; Mutlu, S. 2012. Bizans Dönemi'ne Ait Altın Sikke Orijinalliğinin Tespitinde Tahribatsız Arkeometrik ve Görsel Analiz Yöntemlerinin Kullanılması. In: Akyol, A.A.; Özdemir, K. (Eds.). Türkiye'de Arkeometrinin Ulu Çınarları. Homer Kitabevi, Istanbul, 97-106.

Babelon, E.; Blanchet, A. 1895. Catalogue des bronzes antiques de la Bibliothèque nationale. Eugène Piot Foundation, Paris.

Barresi, P. 2003. Province dell’Asia Minore. Costo dei marmi, architettura pubblica e committenza. L'Erma Di Bretschneider, Rome.

Blanchet, J.-A. 1896. Statuette d'Hermaphrodite. Revue archéologique 3: 160-162.

Bower, B. 2009. Archaeologists tracing the labyrinth of antiquities trafficking hope to shut it down, or at least slow it up. Science News 175: 20-23.

Bowman Proulx, B. 2011. Trafficking in Antiquities. In: Smith, C.; Zhang, S.; Barberet, R. (Eds.). Handbook of International Criminology. Routledge, New York, 192–199.

Bowman Proulx, B. 2013. Archaeological Site Looting in “Glocal” Perspective: Nature, Scope, and Frequency. AJA 117: 111-125.

Boyce, G.K. 1937. Corpus of Lararia of Pompei. Memoirs of the American Academy in Rome 14: 5-112.

Brodie, N.; Doole, J.; Watson, P. 2000. Stealing History. The Illicit Trade in Cultural Material. McDonald Institute, Cambridge.

Brodie, N.; Doole, J.; Renfrew, C. (Eds.). 2001. Trade in Illicit Antiquities: The Destruction of the World's Archaeological Heritage. McDonald Institute, Cambridge.

Brodie, N.; Renfrew, C. 2005. Looting and the World’s Archaeological Heritage: The Inadequate Response. Annual Review of Anthropology 34: 343-361.

Brodie, N.; Tubb, K. (Eds.). 2002. Illicit Antiquities: The Theft of Culture and the Extinction of Archaeology. Routledge, London.

Brumfield, S. 2018. How to Spot Fake Cuneiform Tablets. Friends of asor 6. Available from: <https://bit.ly/2TzwROe>. Access in: 04/07/2020.

Bulgurlu, V.; İlaslı, A. 2003. Seals from the Museum of Afyon (Turkey). In: Cheynet, J.-C.; Sode, C. (Eds.). Studies in Byzantine Sigillography. Walter de Gruyter, 131-149.

Colomban, Ph.; Laveaucoupet, R. de; Milande, V. 2005. On-site Raman Analysis of Kütahya Fritware. Journal of Raman Spectroscopy 36: 857-863.

Craddock, P. (Ed.). 2009. Scientific Investigation of Copies, Fakes and Forgeries. Oxford, Oxford University Press; Butterworth-Heinemann.

Hayes, J.W. 1972. Late Roman Pottery. London, British School at Rome.

Holtorf, C. 2013. On Pastness: A Reconsideration of Materiality in Archaeological Object Authenticity. Anthropological Quarterly 86: 427-443.

Jones, M.; Craddock, P.T.; Barker, N. 1990. Fake? The Art of Deception. Exhibition Catalogue. Universityof California Press, Los Angeles.

Lasteyrie du Saillant, R.-C. 1890. Album archéologique des musées de Province. E. Leroux, Paris.

Mezzasalma, A.M. et al. 2009. Ancient Coins and their Modern Fakes: an Attempt of Physico-Chemical Unmasking. Mediterranean Archaeology and Archaeometry 9: 15-28.

Negbi, O. 1976. Canaanite Gods in Metal: An Archaeological Study of Ancient Syro-Palestinian Figurines. Tel Aviv University, Tel Aviv.

Neidhardt, M. 2010. Replik: Handarbeit in alter Tradition. Available from: <https://bit.ly/3jJZymd>. Acesse in 07/07/2014.

Pensabene, P. (Ed.). 1998. Marmi antichi II: cave e tecnica di lavorazione, provenienze e distribuzione. In: Proceedings of Seminario di archeologia e storia dell'arte graeca e romana dell'Università di Roma La Sapienza, Rome, 1998.

Porter, J.I. (Ed.). 2006. Classical Pasts: The Classical Traditions of Greece and Rome. Princeton University Press, Princeton.

Pottier, E.; Reinach, S. 1888. La Necropole de Myrina. E. Thorin, Paris.

Renfrew, C. 2002. Loot, Legitimacy, & Ownership. Bristol Classical Press, London.

Sayles, W.G. 2001. Classical Deception: Counterfeits, Forgeries and Reproductions of Ancient Coins. Krause Pubns Inc., Iola.

Sismondo Ridgway, B. 2002. Hellenistic Sculpture 3: The Styles of ca. 100-31 B.C. University of Wisconsin, Madison.

Spier, J. 1990. Blinded with Science: The Abuse of Science in the Detection of False Antiquities. The Burlington Magazine 132: 623-631.

Uhlenbrock, J. 1990. The Coroplastic’s Art. Greek Terracottas in Hellenistic World. Aristide d Caratzas Pub, New Rochelle.

Von Bothmer, D. et al. 1987. Antiquities from the Collection of Christos G. Bastis, Emma Swan Hall. Philipp von Zabern, Mainz on Rhine.

Waagé, F.O. 1948. “The Pottery”, In: Elderkin, G.W. (Ed.). Antioch on the Orontes I: The Excavations of 1932 -1934, Princeton.

Walker, C.B.F. 1987. Reading the Past. Cuneiform. University of California Press, Berkeley.

Weis, A. 1992. The Hanging Marsyas and its Copies: Roman Innovations in a Hellenistic Sculptural Tradition. G. Bretschneider, Rome.

Witschel, C. 1995. Büste des Kaisers Marc Aurel. In: Stemmer, K. (Ed.). Standorte, Kontexte und Funktion antiker Skulptur. Ausstellungskatalog Berlin. Freunde & Förderer der Abguss-Sammlung Antiker Plastik, Berlin, 257-262.

T. C. Kültür ve Turizm Bakanlığı. 2019. Koleksiyonculardan Çalınan / Kaybolan Kültür Varlıkları. Disponível em: <https://bit.ly/3rHBbL4>. Acesso em: 07/04/2020.

T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı. 1994. Marsyas Heykeli (A.B.D.). Disponível em: https://bit.ly/2HORJ1R. Acesso em: 11/03/2021.

The Art Loss Register. 2007. Homepage. Disponível em: <https://bit.ly/3eqXPU4>. Acesso em: 07/04/2020.

The British Museum. 2007. Explore the collection. Disponível em: <https://bit.ly/3l4KlPf>. Acesso em: 07/07/2014.

Downloads

Publicado

2021-06-30

Edição

Seção

Artigos livres

Como Citar

LAFLI, Ergün; BUORA, Maurizio. Falsificações arqueológicas na Turquia. Revista do Museu de Arqueologia e Etnologia, São Paulo, Brasil, n. 36, p. 23–45, 2021. DOI: 10.11606/issn.2448-1750.revmae.2021.187326. Disponível em: https://www.revistas.usp.br/revmae/article/view/187326.. Acesso em: 19 abr. 2024.